piątek, 1 lutego 2008

Cukier

Cukier - potoczna nazwa sacharozy, czyli cukru konsumpcyjnego, produkowanego z trzciny cukrowej, buraka cukrowego lub palmy. Są to dwucukry łatwo ulegające hydrolizie; powstaje wówczas glukoza (cukier gronowy, cukier skrobiowy) i fruktoza (cukier owocowy), a mieszanina tych dwóch cukrów nosi nazwę cukru inwertowanego. Jest jeszcze maltoza (cukier słodowy), ksyloza (cukier drzewny), laktoza (zwana cukrem mlecznym). Podczas produkcji cukru powstaje produkt uboczny zwany melasą. Ciemnobrązowy, gęsty syrop. Melasa tak jak cukier może być buraczana, trzcinowa lub palmowa. Cukry mogą być białe, brązowe, kolorowe, kandyzowane, lodowe, nierafinowane, grube i pudrowe.


Zaczęło się od trzciny cukrowej. Cukier otrzymywany z trzciny pochodził z łodygi rośliny, która od zawsze rosła na Dalekim Wschodzie. Do Europy trzcina cukrowa zawędrowała dzięki Maurom, którzy założyli pierwszą plantację nad Morzem Śródziemnym. Przez wieki cukier był jednym z najdroższych rarytasów. Kilka wieków temu niemiecki chemik Andreas Sigismund Marggraf (1709 - 1782) opracował metodę wydzielania cukru z buraków, która dała podstawy przemysłowego otrzymywania cukru w Europie. Mimo iż Marggraf zdawał sobie sprawę z komercyjnego znaczenia odkrycia, nie udało mu się tego wykorzystać. Dopiero jego uczeń Franz Achard dopracował metodę na tyle, że można było ją zastosować w praktyce. 

Pierwsza na świecie fabryka cukru z buraków cukrowych powstała w 1802 w Konarach koło Wołowa na Dolnym Śląsku (wówczas znajdujących się na terytorium Prus obecnie powiat wołowski, województwo dolnośląskie). Cukrownia została wzniesiona przez Franza Karla Acharda.

Cukier w dawnych czasach był rarytasem, obecnie uznawany jest za produkt nam szkodzący. Ale tak naprawdę szkodzi nam tylko nadmiar. Nadal cukier jest najpopularniejszym środkiem słodzącym. Cukier stosowany z umiarem, jest doskonałym zastrzykiem energii. Niestety nie zawiera żadnych wartości odżywczych, nie zawiera witamin, żelaza, protein. Zawiera za to dużo kalorii. 

Cukier kojarzy nam się z ciastami, tortami, ciasteczkami, lizakami, cukierkami, lodami i długo tak można wymieniać. Jest bowiem podstawowym składnikiem wszelkiego rodzaju wyrobów i wypieków cukierniczych. Cukier jest doskonałą przyprawą dla wielu potraw, podnosząc ich walory smakowe, wydobywając aromat z wielu składników. Cukier jest doskonałym środkiem konserwującym dżemy, konfitury, marmolady, galaretki, syropy, wina. 

Dawniej kobiety chcąc usztywnić koronkowe serwetki wkładały je do ugotowanego syropu cukrowego, który działał tak jak krochmal. Serwetki oprócz tego, że były usztywnione to jeszcze lekko błyszczały. 

Naturalny kolor cukru zależy od stopnia oczyszczenia, nienaturalny od barwników spożywczych.   

Od 1995 roku na terenie Muzeum Techniki w Berlinie znajduje się Muzeum Cukru. To najstarsze tego typu muzeum w Europie. Bogate zbiory przedstawiają historię przemysłu cukierniczego. Adres: Deutsches Technikmuseum, Trebbiner Str. 9, 10963 Berlin – Kreuzberg


Karmelowe brzoskwinie

Składniki:

  • 4 dojrzałe brzoskwinie lub nektarynki
  • 100 g cukru
  • porcja lodów śmietankowych

Przygotowanie:

  1. Brzoskwinie (nektarynki) obieramy ze skóry, przekrawamy na pół i wyrzucamy pestkę.
  2. Cukier roztapiamy w rondelku bez wody, bez przerwy mieszając. Gdy cukier całkowicie się rozpuści trzymamy jeszcze na małym ogniu, aż powstanie karmel w złotobrązowym kolorze. 
  3. Brzoskwinie (nektarynki) wykładamy na półmisek, polewamy karmelem. 
  4. Owoce podajemy ze schłodzonym karmelem z dodatkiem lodów śmietankowych. 

Karmel

Składniki:

  • 1 szklanka drobnego cukru
  • 2 łyżki wody

Przygotowanie:

  1. Na patelni podgrzewamy cukier z wodą, aż zacznie się topić. Nie mieszamy topiącego się cukru, bo zrobią się grudki.
  2. Karmel jest gotowy, kiedy syrop zbrązowieje. Zdejmujemy z ognia i pozostawiamy do schłodzenia.