piątek, 25 lipca 2008

Muffinki jagodowe

Muffiny, to rodzaj babeczek z ciasta składającego się z masła, cukru, jajek, mąki i proszku do pieczenia. Piecze się je z dodatkiem świeżych owoców lub owoców kandyzowanych. Muffinki można podawać w wersji wytrawnej np. upieczone z dodatkiem wędliny i żółtego sera.



Muffinki jagodowe

Składniki:
  • 250 g mąki
  • 150 g cukru
  • 3 łyżeczki proszku do pieczenia
  • jajko
  • 8 łyżek oleju słonecznikowego
  • 100 ml maślanki
  • 250 g czarnych jagód
  • szczypta soli
  • ew. cukier puder do posypania ciasteczek
Przygotowanie:
  1. Do miski wsypać mąkę, cukier, proszek do pieczenia oraz sól. Składniki wymieszać.
  2. Jajko wbić do drugiej miski i roztrzepać. Dodać olej roślinny i maślankę. Całość wlać do miski z mąką i starannie wymieszać.
  3. Do cista dodać czarne jagody. Wymieszać.
  4. Zagłębienia w blasze napełnić ciastem na 2/3 wysokości.
  5. Piec 25 minut w temperaturze 180 stopni C.
  6. Po wyjęciu ciasteczka można posypać cukrem pudrem.

wtorek, 22 lipca 2008

Maliny

Owoce maliny są czerwone lub żółte, słodkie i bardzo aromatyczne. Najsmaczniejsze na surowo, chociaż równie dobre w postaci przetworów: soków, dżemów, konfitur.

 maliny

Owoce malin ze względu na zawartość kwasu elagowego, charakteryzującego się właściwościami antybakteryjnymi, wspomagają leczenie przeziębień. Znane jest również ich działanie uspakajające, przeciwbólowe i obniżające ciśnienie krwi. Jednym słowem bardzo zdrowe!

maliny


Sorbet malinowy

Składniki:
  • 8 szklanek malin, świeżych lub mrożonych
  • 2 szklanki wody
  • 1,5 szklanki cukru
  • 1-2 łyżki soku z cytryny
Przygotowanie:
  1. Do dużego garnka wlać 1 szklankę wody i wrzucić maliny. Doprowadzić całość do wrzenia, zmniejszyć ogień. Gotować na małym ogniu do chwili, aż z owoców zrobi się papka. Przetrzeć przez sito. Do przetartych owoców dodać 1 szklankę wody.
  2. Do owoców dodać cukier i sok z cytryny. Podgrzewać na małym ogniu, aż cukier się rozpuści. Zdjąć z ognia. Wystudzić.
  3. Przelać masę malinową do foremki i zamrażać.
  4. Od czasu do czasu mrożoną masę mieszać wygładzając, aż nabierze mazistą konsystencję.
  5. Sorbet można podawać z gałką lodów waniliowych.
sorbet malinowy

poniedziałek, 21 lipca 2008

Maliny moroszki

Maliny moroszki - szwedzka nazwa - "hjortron", angielska - "cloudberry", rosyjska - "moroszka", w Norwegii "multe" lub "molte, a w Finlandii, gdzie narodowym przysmakiem "lakka". Tam też wizerunek maliny moroszki pojawia się na monecie o nominale 2 euro.

moroszka
Zdjęcie pochodzi z Wikipedii

Moroszka jest niepozorną krzewinką osiągającą 30 cm wysokości, rośnie na wilgotnych terenach tundry i rodzi jeden tylko owoc. Dojrzewa w połowie sierpnia, kiedy jagoda po zmianie koloru z czerwonego na żółtawy staje się miękka i soczysta.
Dojrzałe jagody wykorzystywane są głównie do produkcji dżemów, ale również do soków, nalewek i herbat.

Smażony ser Camembert z dżemem z moroszek

Składniki:
  • ser Camembert
  • panierka: mąka, jajko, tarta bułka
  • olej do smażenia
  • dżem z moroszek
Przygotowanie:
  1. Ser Camembert otoczyć w panierce składającej się z mąki, jajka i tartej bułki.
  2. Na rozgrzanym tłuszczu smażyć ser na złoty kolor.
  3. Gorący ser podawać z dodatkiem dżemu z moroszek i chrupiącymi tostami.
ser i moroszki

środa, 2 lipca 2008

Banany

Banan (Muza) - Rząd: imbirowce. Rodzina: bananowate. Rodzaj: banan.  Bananowiec to nie drzewo, a bylina osiągająca wysokość do 15 m.  Inne nazwy: banan zwyczajny, banan właściwy, błogosława, figa rajska, pizang, muza. Banan właściwy pochodzi od dzikich gatunków banana rosnących na Półwyspie Malajskim. Z Azji jego uprawa rozszerzyła się na Afrykę i Amerykę. Jest jedną z najstarszych uprawianych roślin. Roślina powszechnie uprawiana dla owoców.

Plantacje bananów możemy spotkać w krajach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych. Banany przeznaczone do międzynarodowego handlu uprawiane są na dużych plantacjach i pełną nad nimi kontrolę sprawują międzynarodowe organizacje. Największymi potentatami bananów są: Chiquita (USA), Dole (USA), Del Mointe (Chile). Banany na rynek amerykański pochodzą przede wszystkim z Kostaryki, Ekwadoru, Kolumbii, Gwatemali, Brazylii, Meksyku, Nikaragui, Wenezueli. Na rynek europejski trafiają banany z Ameryki Łacińskiej i z krajów AKP (Afryka, Karaiby, region Pacyfiku).  

 
Od 1 do 2% światowego eksportu bananów stanowią ekologiczne banany. Banany pochodzące z małych gospodarstw są stosunkowo mniejsze, ale za to dużo słodsze, no i przede wszystkim nie są nafaszerowane pestycydami i agrochemikaliami. Takie mini plantacje możemy m.in. spotkać na Maderze. Tamtejsze zbiory bananów w większości eksportowane są do Portugalii kontynentalnej. Pozostałe można znaleźć na lokalnych bazarach lub w miejscowych sklepikach, a warto pokusić się na spróbowanie, bowiem smak takich bananów jest zupełnie inny od tych, który oferuje nam polski rynek.  


Słowo banan pochodzi prawdopodobnie od arabskiego słowa banan, co oznacz palec, lub od afrykańskiego języka wolof, który określa tę roślinę banaana. Liście banana są olbrzymie, zielone i lśniące, rosnąc zawijają się szczelnie wokół siebie tworząc łodygę.


Z podziemnego kłącza wyrasta olbrzymi purpurowy kwiat. Kwiat banana jest duży, fioletowo-czerwony i rośnie na końcu kiści bananów.  Jeśli otworzymy wnętrze możemy zobaczyć małe jasnożółte kwiaty, które z czasem zamieniają się w banany.


Serce banana to również popularnie używana nazwa kwiatu banana. A sam kwiat, oryginalny w swoim wyglądzie, bardziej przypomina owoc lub warzywo.
 .
  
Na Maderze bardzo ważną role odgrywa uprawa bananów. Najwięcej plantacji bananowych znajduje się w gminie Camara de Lobos oraz w Madalena do Mar. Uprawą bananów zajmuje się wielu mieszkańców wyspy.  Najczęściej jest to jedyne źródło utrzymania dla całej rodziny. 
 .

Potężna kiść bananów potrafi sporo ważyć. 
 .

Łodyga bananów to olbrzymie liście nakładające się na siebie. Kiedy banany dojrzeją łodyga jest ścinana, a już wkrótce u podstawy wyrasta kolejna młoda roślina.
 .

Owoce banana różnią się długością (6 - 35 cm) oraz kolorem skórki (zielone, żółte lub czerwone). Istnieje ponad 200 odmian bananów.
 

Owoce, pokryte miękką niejadalną skórką, są podłużne i lekko wygięte. Banany zawierają w swym kremowym, mączystym miąższu 7% skrobi, 20% cukrów, 1% białek, 0,5% tłuszczów, a także witaminę C, B, PP i dużo składników mineralnych (potas, magnez, żelazo, miedź, cynk, fosfor, jod i mangan).

Banany zawierają serotoninę, która jest jednym z neuroprzekaźników i wpływa na dobre samopoczucie.
 .

Obok odmian słodkich i soczystych istnieją też odmiany bananów skrobiowych (mączystych), które stanowią podstawę wyżywienia ludności afrykańskiej (są one tam gotowane niczym ziemniaki, pieczone jak chipsy, mielone na kaszę i mąkę). Banany skrobiowe są najczęściej koloru zielonego.
Banany czerwone rosną tylko na Zanzibarze. Są grube, krótkie, bardzo słodkie i mają przyjemny mocny aromat.
 .

Wiśnie


Wiśnia Pospolita (Cerasus vulgaris) - drzewo owocowe, które prawdopodobnie powstało ze skrzyżowania czereśni z wiśnią karłową, powszechnie uprawiane w klimacie umiarkowanym. Występuje około 60 gatunków drzew i krzewów. Drzewa wiśniowe znane były już w czasach prehistorycznych na Środkowym Wschodzie. Do Europy trafiły za sprawą starożytnych Rzymian. W Polsce wiśnie uprawia się od X wieku.


Drzewa wiśniowe rosną w umiarkowanej strefie klimatycznej na całym świecie, ale najliczniej we Wschodniej Azji. W Japonii drzewa wiśniowe, znane również jako sakura, są w pełnym rozkwicie w różnym czasie w zależności od regionu i pogody. Szczyt kwitnienia zaczyna się na przełomie marca i kwietnia i zazwyczaj trwa około pięciu tygodniu. W tym okresie Japonia przepełniona jest kwiatami wiśni, a ludzie zbierają się razem, aby świętować i podziwiać je w całym kraju. Najpopularniejszym miejscem do oglądania kwitnących wiśni w Japonii jest park Ueno w Tokio.
 
Jako drzewo owocowe wiśnia uprawiana jest głównie ze względu na swoje okrągłe, niewielkie owoce. Owoce - czerwone, mięsiste pestkowce - są jadalne i smaczne, aromatyczne i kwaśne, zawierają m.in. witaminę A i C, cukry, kwasy organiczne i sporo pektyn.


Wiśnie i czereśnie to dwa różne gatunki owoców, ale należące do tej samej rodziny. W wielu krajach zachodnioeuropejskich wiśnię i czereśnię określa się tym samym słowem. Oto kilka przykładów: "cherry" po angielsku, "ciliegia," po włosku, "cerise" po francusku, "cereza" po hiszpańsku, "kirsche" po niemiecku.  Dla rozróżnienia wiśni/czereśni dodaje się przymiotnik "kwaśna" lub "słodka".


W zależności od odmiany wiśnie mogą być albo bardzo kwaśne, albo słodkie jak czereśnie. Najczęściej występujące odmiany to ciemnoczerwone sokówki, niekiedy prawie czarne i mające ciemny, brudzący sok (doskonałe na przetwory) i jasnoczerwone szklanki, o średniej wielkości, kuliste, zwykle wyraźnie spłaszczone, błyszczące, kwaśnosłodkim, smacznym miąższu i bezbarwnym soku (do ciast).


Słodkie wiśnie można zjadać surowe, ale najczęściej spożywa się je w postaci przetworzonej. Wiśnie są doskonałe na soki, kompoty, konfitury, dżemy, galaretki, wina i nalewki. Można je piec, smażyć, gotować. W daniach na słodko wiśnie są doskonałe do ciast, tortów, babeczek, lodów, sorbetów, granity, kremów, muffinów. Można z nich przygotować polewy i sosy, doskonałe do deserów. Zupa wiśniowa z makaronem i legumina wiśniowa to smaczne pożywne dania. Połączenie wiśni z czekoladą to duet doskonały. Deser Pavlova pięknie wygląda przybrany owocami i polany sosem wiśniowym. Klasyka swego gatunku to Tort Szwarcwaldzki (niem. Schwarzwälder Kirschtorte; potoczne Czarny Las) – tort z wiśniami, czekoladowe ciasto biszkoptowe przekładane bitą śmietaną i wiśniami, początkowo jako słodki regionalny deser, od XX wieku najpopularniejsze ciasto niemieckie.   

Wiśnie, w formie niesłodkiej, stanowią świetny dodatek do pieczonej piersi z indyka, pieczonego kurczaka z boczkiem, pieczonej jagnięciny czy glazurowanych żeberek. Można z nich przygotować farsz do mięs. Naleśniki z oscypkiem i wiśniami, wszelkiego rodzaju sałatki z mięsem i wiśniami, chłodnik z pieczonymi pomidorami i wiśniami, bakłażan w glazurze wiśniowej z dodatkiem sera feta, skrzydełka kurczaka w glazurze wiśniowej z miodem, imbirem i cynamonem to tylko kilka propozycji wykorzystania tak doskonałych owoców.

Jeśli chodzi o alkohole to wybór jest ogromny. Przede wszystkim tradycyjny polski alkohol to wiśniówka. Jeden z najlepszych wiśniowych brandy to niemiecki Kirschwasser. Specjał powstaje na skutek destylacji wina z różnych odmian wiśni. Kijafa Cherry to tradycyjne, duńskie wino deserowe, produkowane z owoców wiśni od 1841r. Swój charakterystyczny smak i aromat, doceniony przez duński dwór królewski, zawdzięcza sekretnym recepturom. Do produkcji wybierane są wyłącznie wyselekcjonowane, ręcznie zbierane owoce. Również z Danii pochodzi Kirsberry, słodko-cierpki likier wiśniowy. Likier Kirsberry to jeden z najlepiej sprzedających się napojów wiśniowych na świecie, wyprodukowany w całości z duńskich wiśni według 100-letniej receptury. 

Przetwory z wiśniami. Wiśnie na słodko: wydrylowane wiśnie na kompoty, dżemy, marmolady, syropy, soki lub w wersji na słono czyli chutneye, słodko-pikantne mostardy, marynowane wiśnie w occie lub w alkoholu. Wiśnie można również suszyć, kandyzować i mrozić.
 

Wiśnie można również kandyzować. Są wówczas idealną ozdobą babeczek, ciast, tortów i deserów. Kandyzowane wiśnie to popularny dodatek cukierniczy. Znajdują zastosowanie również w warunkach domowych. Znakomicie smakują oblane polewą czekoladową. Wiśniowe kulki oblane czarną czekoladą deserową lub czekoladą biała są wyśmienite. Kandyzowanych wiśni nie może zabraknąć w tradycyjnych wypiekach takich jak mazurki, keksy, babki wielkanocne czy paschy.
 

 
.

Sernik z owocami

Składniki:
  • 500 g owoców: wiśni, pomarańczy, jeżyn
  • 1 kg chudego twarogu
  • 125 g miękkiego masła
  • 200 g cukru
  • 1 opakowanie cukru waniliowego
  • 4 jaja
  • 1 opakowanie galaretki wiśniowej
  • 1/2 op. proszku do pieczenia
  • 1 op. budyniu waniliowego
  • 1 łyżka cukru pudru
Przygotowanie:
  1. Wiśnie myjemy, drylujemy i osączamy. Pozostałe owoce czyścimy. Pomarańcze kroimy w drobne cząstki.
  2. Masło ucieramy ze 100 g cukru na puszystą masę. Dodajemy cukier waniliowy. Oddzielamy białka od żółtek. Do masy dodajemy po jednym żółtku, stale mieszając. Dodajemy proszek do pieczenia i budyń.
  3. Białka ubijamy z resztą cukru na bardzo sztywną pianę i ostrożnie dodajemy do masy wraz z twarogiem.
  4. Ciasto wlewamy do nasmarowanej tłuszczem tortownicy.
  5. Pieczemy około 70 minut. Pod koniec pieczenia można przykryć folią aluminiową, aby wierzch nie spiekł się za bardzo.
  6. Po upieczeniu sernik zostawiamy na około 30 minut w wyłączonym piekarniku, następnie wyjmujemy i pozostawiamy, aż sernik się schłodzi.
  7. Na wystudzonym serniku układamy owoce, zalewamy galaretką i pozostawiamy do stężenia. Wstawiamy do lodówki.